kabul is. (kabu:lü) 1. Bir şeye isteyerek veya istemeyerek razı olma:
"Her mihnet kabulüm yeter ki / Gün eksilmesin penceremden." -C. S. Tarancı. 2. Konukları veya işi olanları yanına, katına alma:
"Başımı kaşıyacak vaktim yok. Kabul saatlerine dikkat oluna!" -N. Hikmet. 3. Sunulan bir şeyi, armağanı alma. 4. Bir öneriyi uygun bulma, onaylama. 5. Bir yere alınma:
Okula kabulüm için dilekçe verdim. 6.
tic. Akseptans.