Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
dıbık anlamı
1. Tatlı bulaşığı, şıralı, yapışkan madde: Çocuk pekmez yemiş, üstünü başını dıbık etmiş. 2. Sakız ve çam ağacından yapılan, serçe tutmaya yarayan bir çeşit macun, ökse.
dıbık anlamıYeni yürümeğe başlayan çocuğun ayakta durması, tay.
Yugoslavya göçmenleri -İstanbul