yankı is. 1. Sesin bir yere çarpıp geri dönmesiyle duyulan ikinci ses, aksiseda, inikâs, akis, eko:
"Ben kimsesiz seyyahı meçhuller caddesinin / Ben yankısından kaçan çocuk kendi sesinin." -N. F. Kısakürek. 2.
mec. Bir olgunun çevrede uyandırdığı duygu, düşünce, dedikodu gibi tepki, akis:
"Bu çığlıklar, ağızdan ağıza, kulaktan kulağa geniş yankılarla bütün yurdu kaplıyordu." -Y. Z. Ortaç.