dışlaklama anlamı İng. externalization
1- (Deneysel ruhbilim) Herhangi bir dürtünün iç uyaranlar yerine dış uyaranlarca kamçılanma süreci. 2- (Gelişim ruhbilimi) Çocuğun bedensel çevresiyle dış çevreyi ayıramadığı dönemden, dış çevreyi kendinden ayrı bir varlık olarak algılayabilme olgunluğuna erişmesi. 3- (Ruh sağlığı) Kişinin öz düşünce, duygu ya da algılarını dış çevreye ilişkin görmesi.