dikey anlamı İng. orthogonal Osm. ortogonal Alm. rechtwinklig, orthogonal Fr. orthogonal
Üç-boyutlu yerlem eksenleri gibi, birbirine dik olan.

dikey anlamı
30. Bir doğru çizgi, başka bir doğru çizgiye "dikey" dir. Eğer onun öteki çizgi ile yaptığı bitişik açılar eşit iseler. Misal: AB doğru çizgisi, CD doğru çizgisine dikeydir.Çünkü m ve n açıları eşittirler. Şekil : 10

dikey anlamı
34. Prensip : I [*] Bir doğru çizginin dışındaki bir noktadan o doğru çizgiye bir dikey ve bir çok eğikler indirilirse: Şekil 14 1) Dikey, bütün eğiklerden daha kısadır. Başka türlü söyliyelim: Dikey, bir nokta ile bir doğru çizgi arasında en kısa yolu gösterir Misal : A B dikeyi, A E ve A C eyik çizgilerinden daha kısadır. 2) Dikeyin ayağından, eşit uzaklıkta olan iki eğik çizgi eşittirler. (* Geometride teorem adıyla bilinen gerçekliklere "prensip" adını veriyoruz)

dikey anlamı İng. orthogonal Osm. kaim Lat.orthogonium Alm. orthogonal, rechwinklig Fr. orthogonal orthogônios
1 - Dik açılı. 2 - Birbirlerine dik olan.

dikey anlamı
bakınız» dik.

dikey anlamı
sf. 1. mat. Başka bir doğru ile kesiştiğinde onunla birlikte dik açı oluşturan (doğru çizgi), amudi: a, b doğrusuna c noktasından dikey bir doğru indirilince 90 derecelik açı oluşur. 2. zf. Dik olarak.

Dikey anlamı Köken: T.
Cinsiyet: Erkek
Dik olarak.

dikey anlamı
sıfat
1) vertical
2) perpendicular
3) upright
4) orthogonal
5) normal
6) plumb
7) apeak
8) sheer