abone anlamı
is. 1. Süreli yayınları, parasını önceden ödeyerek alma işi. 2. Bir şeyi sürekli olarak kullanmak için hizmeti verenle sözleşme yapan kimse, sürdürümcü: Bu derginin üç bin abonesi var. 3. sf. mec. Bir yere gitmeyi alışkanlık hâline getiren (kimse).

abone anlamı
isim
1) subscriber

abone anlamı Fr.abonné
Bir şeyi sürekli olarak kullanmak için hizmeti verenle sözleşme yapan kimse: § "Doktor Hikmet, bu haftalık gazeteye ta mektepten beri abonedir." -Yakup Kadri Karaosmanoğlu, Bir Sürgün, 8. § "Bilhassa ceza abone karnelerinin ilk tatbik aylarında..." -Ahmet Hamdi Tanpınar, Saatleri ayarlama Enstitüsü, 19. § "Onun için bir yevmî gazeteyle bir aylık mecmuaya abone oldu." -Ruşen Eşref Ünaydın, C. 10, 34. § "Hatta Rum lisanını lisân-ı mâderzâdı olmak suretiyle bildiği gibi bilahare biraz da okumuş yazmış bulunduğundan Atina'dan dahi bir gazeteye abone olarak oranın ahvaline de mütemadiyen vâkıf bulunur." -Ahmet Midhat Efendi, Gönüllü, 29. § "abone: Tertipler satılan hususan mevkut şeylerin kıymetini vermek için deftere geçmiş, sağlanmış, müdavim müşteri." -Ahmet Vefik Paşa, Lehçe-i Osmani. § "Paris tiyatrolarında oynanan oyunları kapsayan dergilere aboneyim"-Adalet Ağaoğlu, Sen türkiye'ninEn Güzel Kazasısın, 53. § "abone: Peşin olarak bedelini verip gazete ve emsali gibi bir şeye müşteri olan adam." -Ali Seydi, Lugât-i Ecnebiye.