Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
alabaş anlamıAhlâksız, ara bozucu, dönek, uğursuz adam
Bunak *Tefenni -Burdur
alabaş anlamı
1. Başı benekli hayvan. 2. Sürüyü idare eden erkek kıl keçisi. 3. Vücudunun yarısı beyaz, yarısı siyah olan kıl keçisi. 4. Baş tüyleri karışık renkli bir çeşit kuş. 5. At ve eşeklerde bulunan bir çeşit sinek.
alabaş anlamıYaprakları lahanaya benziyen, kökü şalgamdan daha büyük olan ve yemeği yapılan bir çeşit bitki.
*Lapseki -Çanakkale
*Mustafa Kemal Paşa -Bursa
*Beşiktaş -İstanbul
-Kastamonu köyleri
-Konya
-Edirne
*Lüleburgaz ve köyleri -Kırklareli
alabaş anlamı1. Karısının başkalariyle ilgisine göz yuman adam. 2. bakınız»
alabacak(III). 3. Ahmak, sersem, aptal.
Yerleşim Birimleri Sözlüğü
Alabaş anlamı
Diyarbakır ili, Ovabağ bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Alabaş anlamıKayseri ili, Felâhiye ilçesi,
merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.