dar
(I) sf. 1. İçine alacağı şeye oranla ölçüleri yetersiz olan, geniş ve bol karşıtı: "Bütün gece eski kentin dar sokaklarında dolaştım." -A. Ağaoğlu. 2. Genişliği az veya yetersiz olan, ensiz, mikro: "Sahilleri kucaklayan tatlı meltemler, bu mahallenin dar sokaklarından geçmiyordu." -S. Derviş. 3. Az, elverişsiz, sınırlı: Bu dar gelirle hiçbir şey yapılamaz. Dar zaman. 4. Sıkıntılı: "Dar bir gün gelmiş birinden üç beş kuruş almışım, ne çıkar!" -M. Ş. Esendal. 5. mec. Yetersiz: Dar düşünce. Hayali dar. 6. zf. Güçlükle, ucu ucuna, ancak: "En sonra, pek çok sıkılan çocukların zoru ile akşam altı postasına dar yetiştiler." -M. Ş. Esendal.

dar
(II) is. esk. İdam mahkûmlarını asmak için dikilen direk.

dar
(III) is. (da:r) esk. Yurt.

dar
(IV) is. (da:r) esk. Ev.

Dolak, bacağın ayak bileğinden dize kadar olan bölümüne dolanarak sarılan ensiz, uzun yünlü kumaş ya da deri parçası. Eski Yunan 'da
Kaynak: Dolak

Orak, özellikle tarım da kullanılan yarım çember biçiminde yassı, ensiz ve keskin metal bir bıçakla, buna bağlı bir saptan oluşan ekin
Kaynak: Orak

Karanfil, karanfilgiller (Caryophyllaceae) familyasının Dianthus cinsinden karşılıklı, ensiz, sivri yaprak lara sahip otsu bitki lerin
Kaynak: Karanfil (çiçek)

Büyük bölümü dağlık ve ensiz bir adadır. 121 km²'lik bir alanı kaplar. İlk Tunç Çağında (M.Ö. 3500-2000) zenginlikleriyle ünlü olan adada
Kaynak: Amorgos