kadir
(I) is. esk. 1. Değer, kıymet, itibar. 2. gök b. Bir yıldızın parlaklık bakımından bulunduğu basamak: Birinci kadirde on dokuz, ikincide elli yedi, üçüncüde yüz yetmiş dört yıldız bulunur.

kadir
(II) sf. (ka:dir) 1. Güçlü, gücü yeter, erkli: "Binaya yakışacak mobilyayı satın almaya kadir babayiğit çıkmadı." -R. N. Güntekin. 2. din b. Her şeye gücü yeten (Tanrı).

muktedir
sf. Bir şeyi yapmaya, başarmaya gücü yeten, erkli.

nüfuzlu
sf. 1. Sözü geçer, istediğini yaptıran, erkli: "Mülkiyeden çıktıktan sonra Avrupa'ya kaçmış fakat nüfuzlulardan birinin aracılığıyla İstanbul'a dönmüştü." -R. H. Karay. 2. Makamı yüksek, kademesi üst: "Arkadaşlarının nüfuzlu yerlerde bulunmasına karşın o hep kenarda kalmayı yeğledi." -H. Taner.

Pers savaşları Atina demokrasisini etkiledi; bu savaşlar bir yanda küçük azınlığın yönetimde erkli olmasına öte yanda da aşağı sınıfların
Kaynak: Atina Demokrasisi