faikiyet anlamı is. (fa:ikiyet) esk. 1. Üstünlük. 2. Yükseklik.
faikiyet eş anlamlısı
üstünlük is. Üstün olma durumu, faikiyet, rüçhan, avantaj: "Bunlar kendilerini kıskançlık gibi, üstünlük gibi gençlik hislerine kaptıran hanımlardı." -A. Ş. Hisar.
yükseklik is. 1. Yüksek olma durumu: "Alçak gönüllü olmak yine yüksekliği artırır." -N. F. Kısakürek. 2. coğ. Yükselti. 3. mat. Geometrik biçimlerde, tabandan tepeye olan uzaklık. 4. gök b. Bir yıldızdan gelen ışın ile ufuk düzlemi arasındaki açı.