eylemsi
is. db. Fiilimsi.

sıfat-fiil
is. db. Fiilden -an (-en), -r (-ır, -ir, -ur, -ür), -acak (-ecek) vb. eklerle türetilmiş ad ve sıfat görevinde kullanılan kelimeler, ortaç, durum ortacı, partisip: gelen mektup, gelen gideni aratır, çıkar yol.

Zarflar veya belirteçler; bir fiil in, fiilimsi nin veya başka bir zarfın anlamını yer, zaman, durum ve miktar bakımından niteleyen sözcük
Kaynak: Zarf (dilbilgisi)

Sıfat-fiil, ortaç veya partisip bir fiil in cümle de sıfat görevinde kullanılan hâli. Türkçe 'deki üç fiilimsi grubundan biridir. Fiil
Kaynak: Sıfat-fiil

Zarf-fiil, bağ-fiil, ulaç veya gerundium; bir fiil in cümle de zarf (belirteç) görevinde kullanılan hâli. Türkçe deki üç fiilimsi
Kaynak: Zarf-fiil

Türkçedeki üç fiilimsi grubundan biridir. Fiil kök veya gövdelerine -me, -mek veya -iş mastar eklerinin getirilmesiyle oluşturulur.
Kaynak: İsim-fiil

Türkçedeki fiil soylu sözcükler fiil ler ve fiilimsi lerdir. Fiilimsiler kendi içinde üçe ayrılır: İsim-fiil (mastar), Sıfat-fiil (ortaç
Kaynak: Fiil soylu kelime

Fiil kök veya gövdelerine gelerek isim , sıfat gibi isim soylu sözcükler veya fiilimsi ler oluşturan eklerdir: ce: düşün—ce, eğlen—ce
Kaynak: Yapım eki

Girişik bileşik cümleler, yardımcı unsurun bir fiilimsi ile oluşturulduğu cümlelerdir: Beni soran adam / şu muydu? (sıfat-fiil )
Kaynak: Birleşik cümle