gerçekçilik anlamı Fr. Réalisme
Tabiatı ve gerçeği olduğu gibi veya görünüşte sanıldığı gibi çirkinlikleri ve bayağılıklariyle birlikte göstermek yolunu tutan ve ondokuzuncu yüzyılın ilk yarısında başlıyan sanat çığırı (GERÇEKÇİ, Réaliste).

gerçekçilik anlamı İng. realism Osm. hakikîye Fr. réalisme
1- Bilgi konusunun bilme işleminden ayrı bağımsız olarak var olduğunu, nitelik ya da özelliklerinin bilinmekle değişmeyeceğini ileri süren çağdaş bir felsefe öğretisi. 2- Rönesanstan sonra okullarda sözlü etkinliklere ağırlık vermeyen bir eğitim akımı. 3- Öğrencilere çevreleri üzerine gerçekliği kabul edilmiş bilgiler kazandırılmasını, onlara çevrelerine uymalarında yardımcı olmayı amaç olarak benimseyen ve öğrenmede ders konuları yanında etkinliğin ve kişisel özgürlüğün de önemi üzerinde duran eğitim felsefesi.

gerçekçilik anlamı İng. realism Osm. hakikiye Lat.realismus Alm. Realismus Fr. réalisme
I. 1- Düşünmenin temeli ve eylemenin ölçüsü olarak gerçekliğe bağlanan görüş ve tutum. 2- Sorunları yarar açısından ele alan tutum. II. (Felsefe kavramı olarak) Bilinçten bağımsız bir gerçekliğin var olduğunu benimseyen görüşler. 1- (Fizikötesi açısından) Skolastik felsefedeki kavram gerçekçiliği, Platon'un idealar öğretisine bağlı olan görüş: Tümel kavramların bilincin dışında kendine özgü gerçek bir varlıkları olduğunu öne sürer. (Ortaçağda karşıtı: adcılık ve kavramcılık.) 2- (Bilgi kuramı açısından) Bilen özneden bağımsız olarak var olan bir gerçekler evreninin bulunduğunu ve bu gerçekler evreninin bilgisine algı ya da düşünme yolu ile erişebileceğimizi kabul eden öğretiler. Karşıtı bakınız» idealizm. 3- Bazı modern matematikçiler matematik kavramların dışımızda gerçekten varolduklarını söyleyerek Platon'un idealar öğretisini canlandırmışlardır. 4- (Estetikte) Sanat yapıtının gerçeğin yansıtılması olduğunu öne süren görüş.

gerçekçilik anlamı İng. realism Alm.Realismus Fr. réalisme
(Resim) Doğayı göründüğü gibi değil, olduğu gibi vermeyi amaç edinen ve üslûplaştırmadan kaçınan sanat anlayışı.

gerçekçilik anlamı İng. realism
(Piaget) Özellikle çocukların, kişisel görüş ve algılarını gerçek olarak benimsemeleri eğilimi.

gerçekçilik anlamı İng. realism Osm. meslek-i hakikiyyun, realizm Alm. Realismus Fr. réalisme
Sinem./TV. Dışımızdaki dünyayı, nesnel bir tutumla yansıtmayı amaçlayan sinema ve televizyon akımı. Gerçekçilik bir yandan dış dünyayı bütün çapraşıklığı, derinliği, zenginliğiyle anlayabilecek, kavrayabilecek bilgiyi, bilinci gerektirir; bir yandan dış dünyanın gerçeğini çarpıtmayacak, bozmayacak, değiştirmeyecek bir dürüstlük, soğukkanlılığı zorunlu kılar; ayrıca bu gerçeği izleyiciye en inandırıcı, en benimsetici yolda aktaracak, sunacak büyük bir sanat yeteneği ister.

gerçekçilik anlamı Alm. Realizm Fr. réalisme
bakınız» realizm.

gerçekçilik anlamı Fr. réalisme
Doğayı ve gerçeği olduğu gibi ya da görünüşte sanıldığı gibi, çirkinlikleri ve bayağılıklarıyle birlikte göstermek yolunu tutan ve XIX. yüzyılda başlayan sanat ve yazın akımı.

gerçekçilik, -ği anlamı
is. 1. Gerçekçi tutum ve davranış, realizm. 2. Gerçekleri olduğu gibi yansıtmaya çalışan sanat çığırı, realizm: "Çağımızda gerçekçilik akımlarının güçlenmesi, sinema sanatında da etkisini gösterdi." -N. Cumalı. 3. fel. Bilinçten bağımsız bir gerçekliğin var olduğunu benimseyen görüş, realizm.

gerçekçilik anlamı
isim
1) realism
2) literalism
3) literalness