yanık
is. 1. Yanmış yer, yanmış olan yerde kalan iz: Elimdeki yanık iyi oldu. Halıdaki yanığı ördürmeli. 2. sf. Yanmış olan: "Yanık soğan kokulu bir buhar odayı dolduruyordu." -R. Enis. 3. sf. Rengi koyulaşmış: "Kocaman hasır şapkalarının altında sarı saçları uçan, yanık iki genç kız." -S. F. Abasıyanık. 4. sf. Sıkıntı veya hastalıktan iyi gelişmemiş, kavruk: Yanık bir çocuk. 5. sf. Verimsiz, kıraç duruma gelmiş olan. 6. sf. mec. Bıkkın, üzüntülü, dertli. 7. sf. mec. Duygulu, dokunaklı, acılı, etkili: "Aşk söyletir en yanık türküleri / Ay buluta girdiği gecelerde." -C. S. Tarancı.