alay(I)
is. 1. Herhangi bir törende veya gösteride yer alan topluluk:
Düğün alayı. Fener alayı. 2. Bayram, cenaze vb. törenlerde sıralı olarak giden insan topluluğu, kortej. 3.
ask. Genellikle üç tabur ve bunlara bağlı birliklerden oluşan asker topluluğu:
Topçu alayı. alay(II)
is. Bir kimsenin, bir şeyin, bir durumun, gülünç, kusurlu, eksik vb. yönlerini küçümseyerek eğlence konusu yapma.
mizah is. (miza:hı) ed. Gülmece:
"İnci gibi güzel bir yazısı ve mizaha da istidadı varmış." -Y. K. Beyatlı.
şaka is. Güldürmek, eğlendirmek amacıyla karşısındakini kırmadan yapılan hareket veya söylenen söz, latife:
"Şaka ettiğini ama şakanın tadını kaçırdığını söylüyordu." -A. Kutlu.