bitim
is. 1. Bitme işi. 2. Son, nihayet, münteha.

son
sf. 1. Şimdiki zamana en yakın zamandan beri olan veya bu zamanda yapılmış, olmuş olan, ilk karşıtı: "Gündüzün son ışıklarıyla beraber sanki odadan eşya da çekiliyordu." -P. Safa. 2. En arkada bulunan: Son vagon. 3. Artık ondan ötesi veya başkası olmayan: "Son atlıkarıncayı Kadırga meydanında birkaç yıl evvel görmüştüm." -H. A. Yücel. 4. is. Uç, sınır. 5. Olanca: "Son kuvvetiyle: Ya Ali! diye bağırdı." -M. Ş. Esendal. 6. is. Bir şeyin en arkadan gelen bölümü, bitimi, nihayet, akıbet: Kışın sonu. Bu yolun sonu. 7. is. mec. Ölüm. 8. is. anat. Döl eşi.

Buna ilaveten lada hitam (kara biber ), kunyit (hint safranı ), sereh (hint limonu ), bawang merah (arpacık soğanı ), kayu manis (tarçın
Kaynak: Endonezya mutfağı

bi'lhassa ale'l-itlak Hırisiyanların hayatını tehdid edecek bu kabil vekayi'e derhal hitam verilmesi ve hakikat-ı halin işarı, Akçam, A.g.e.,
Kaynak: Ermeni Kırımı

(Muhammed bin İsmâ‘il (Meymûn'ûl-Kaddâh)–ʿAbd Allâh İbn-i Meymûn ve Oğulları) ile hitam bulan “Nâtıklar ve Sâmet ler silsilesi” ile sürmektedir.
Kaynak: Alevilik