ilkel sf. 1. İlk durumunda kalmış olan, gelişmesinin başında bulunan, iptidai, primitif. 2. Sanatta yalın bir nitelik gösteren, yapmacıksız olan, primitif. 3.
is. Özellikle XIV-XV. yüzyıllarda İtalyan ressamlarına, Orta Çağ sonlarında Avrupa ressamlarına verilen ad. 4.
mec. Eğitimsiz, kültürsüz, görgüsüz. 5.
fel. Zaman bakımından en eski olan, iptidai, primitif.