inkıyat, -dı anlamı is. (inkıya:dı) esk. Boyun eğme, uyma.
inkıyat eş anlamlısı
uyma is. Uymak işi, intibak, riayet, tebaiyet, tevafuk: "Bu karşılaştıklarına uyma yeteneği, en çok kocasıyla ilişkilerinde görünüyordu." -N. Cumalı.
"inkıyat" için örnek kullanımlar
türemiş olan İslam'ın etimolojisini yapan ilk âlimlerden İbn Kuteybe kelimeyi "boyun eğmek (inkıyat) ve itaat etmek" şeklinde açıklamıştır. Kaynak:İslam