melun sf. (melu:nu) 1. Tanrı tarafından lanetlenmiş olan, lanetli:
 Melun şeytan. 2.
 is. Lanetlenmiş kimse:
 "Kendisini Müslüman adıyla takdim eden bu kır saçlı melunu da tanıdım." -A. Gündüz. 3.
 mec. Nefretle karşılanan, kötü:
 "Baykuşlar uğursuzdu ama yeterince melun değil." -E. Şafak.