melun sf. (melu:nu) 1. Tanrı tarafından lanetlenmiş olan, lanetli:
Melun şeytan. 2.
is. Lanetlenmiş kimse:
"Kendisini Müslüman adıyla takdim eden bu kır saçlı melunu da tanıdım." -A. Gündüz. 3.
mec. Nefretle karşılanan, kötü:
"Baykuşlar uğursuzdu ama yeterince melun değil." -E. Şafak.