sessiz sf. 1. Sesi olmayan, ses çıkarmayan. 2. Ses, gürültü çıkarmadan yapılan:
Sessiz çalışma. 3. Ses olmayan:
"Anadolu'nun yüksek yaylalarına has, sessiz, pussuz, boz renkli gecelerden biriydi." -R. N. Güntekin. 4. Az konuşan, suskun. 5. Yumuşak huylu, kendi hâlinde ve sakin (kimse):
"Kız kardeşi Deniz Yolları levazımında çalışan sessiz bir adamla evlidir." -M. Ş. Esendal. 6.
zf. Ses ve gürültü çıkarmadan. 7.
is. db. Ünsüz.