kıskanmak
(-i, -den) 1. Sevgide veya kendisiyle ilişkili şeylerde bir başkasının ortaklığına, üstün durumda görünmesine dayanamamak: "Mühür gözlüm seni elden / Sakınırım, kıskanırım." -Âşık Ali İzzet Özkan. 2. (-i) Herhangi bir bakımdan kendinden üstün gördüğü birinin bu üstünlüğünden acı duymak, günülemek, haset etmek. 3. Esirgemek, çok görmek: Benden bir dilim ekmeği kıskanırdı. 4. (-i) Bir şeye, en küçük saygısızlık gösterilmesine bile dayanamamak: Her Türk, yurdunu kıskanır. 5. mec. Yerinde olmayı istemek, imrenmek.