kıskanmak (-i, -den) 1. Sevgide veya kendisiyle ilişkili şeylerde bir başkasının ortaklığına, üstün durumda görünmesine dayanamamak:
"Mühür gözlüm seni elden / Sakınırım, kıskanırım." -Âşık Ali İzzet Özkan. 2.
(-i) Herhangi bir bakımdan kendinden üstün gördüğü birinin bu üstünlüğünden acı duymak, günülemek, haset etmek. 3. Esirgemek, çok görmek:
Benden bir dilim ekmeği kıskanırdı. 4.
(-i) Bir şeye, en küçük saygısızlık gösterilmesine bile dayanamamak:
Her Türk, yurdunu kıskanır. 5.
mec. Yerinde olmayı istemek, imrenmek.