kara(II)
is. 1. En koyu renk, siyah, ak, beyaz karşıtı. 2.
sf. Bu renkte olan:
"Kara gözlüm efkârlanma gül gayri / İbibikler öter ötmez ordayım." -B. S. Erdoğan. 3. Esmer. 4.
sf. mec. Kötü, uğursuz, sıkıntılı. 5.
mec. Yüz kızartıcı durum, leke. 6.
mec. İftira.