BSTS / Güzel Sanatlar Terimleri Sözlüğü
manastır anlamı İng. monastery Lat.monasterium Alm. Kloster Fr. monastère monos
(Mimarlık) (Yun. monos = yalnız) Hıristiyan din adamlarının tapınma amacıyla kent hayatından uzakta, kırlık ve dağlık yerlerde yaptıkları dinsel yapı.
Güncel Türkçe Sözlük
manastır anlamı
is. din b. Bazı kesin kurallara bağlı rahip veya rahibelerin dünya ile ilgilerini keserek yaşadıkları yapı, keşişhane: "İnsan manastıra kapansın, rahibe olsun daha iyi öyleyse." -A. İlhan.
Türkçede Batı Kökenli Kelimeler Sözlüğü
manastır anlamı Rum.monastíri
Bazı kesin kurallara bağlı rahip veya rahibelerin dünya ile ilgilerini keserek yaşadıkları yapı, keşişhane: § "Bu odada bir manastır sükûneti bulur." -Peyami Safa, Sözde Kızlar, 65. § "Manastırdan gelmiş de, kendisini araya araya burada bulmuş." -Ahmet Midhat Efendi, Hasan Mellâh Yahut Sır İçinde Esrar s. 107. § "Buraya Hrisokeramos diyenler de vardır; Vaniköy'deki kadın manastırını burada gösterenler de." -Ruşen Eşref Ünaydın, Hatıralar I, 380. § "İtinâ-yı nazâfetle bir manastır veya bir hapishane medhali hükmünü veren bu esbab-ı asalete mahsus mektebin yeşil kapısının bir tarafına ayrılmıştı." -Sami Paşazade Sezai, Bütün Eserleri II, 211. § "Manastırında ilim ve fen, hususiyle lisan ve din tarihi okuturdu." -Necip Fazıl Kısakürek, İhtilal, 100. § "Bir türlü huzura kavuşamayan ruhu geceleri manastırın koridorlarında dolaşan…" -Elif Şafak, Şehrin Aynaları, 52. § "Kişilerin yeni eserleri manastırlarda ve daha başka yerlerde yeni eserler keşfedildi." -Cemil Meriç, Kırk Ambar, 109. § "İntelligentsia, mukayese edilse edilse, daha çok herhangi bir manstırdaki bir keşiş tarikatı, ya da dini bir mezheple mukayese edilebilir…" -Attila İlhan, Aydınlar Savaşı, 102.