mecnunane anlamı sf. (mecnu:na:ne) esk. 1. Çılgın gibi, çılgınca olan: "O anda zihnimden mecnunane bir fikir geçiverdi..." -S. F. Abasıyanık. 2. zf. Mecnunca.
mecnunane eş anlamlısı
mecnunca zf. (mecnu'nca) Çılgın bir biçimde, delice, deli gibi, mecnuncasına: "Şehriban'a hayran, meftun, mecnunca bağlı idim." -R. H. Karay.