dayanıklı sf. 1. Dayanabilen, sağlam, güçlü, mukavim, zorlu, stabil. 2.
mec. Metanetli, metin, mütehammil:
"Anadolu çocukları ne dayanıklı adamlardır." -F. R. Atay.
metin(I)
is. 1. Bir yazıyı biçim, anlatım ve noktalama özellikleriyle oluşturan kelimelerin bütünü, tekst:
"Aslında kâğıda gerek yoktu çünkü bütün metni satır satır ezbere biliyordu." -E. Şafak. 2. Basılı veya el yazması parça, tekst.
metin(II)
sf. (meti:n) Acılar karşısında dayanma gücünü yitirmeyen, sağlam, dayanıklı, metanetli:
"Geçimi yolunda, maddeten ve manen metin bir ailedir." -R. H. Karay.