melez sf. 1.
biy. Değişik türden hayvan veya bitkiden üremiş (hayvan veya bitki), kırma, azma, hibrit, metis. 2. Değişik ırkta ana babadan doğmuş olan (kimse):
"Melez bir insan ırkının karışımı, bu adama kuvvet vermiş." -M. Ş. Esendal. 3.
mec. Katışık, karışık:
Melez bir dil.