ölüm
is. 1. Bir insan, bir hayvan veya bitkide hayatın tam ve kesin olarak sona ermesi, ahiret yolculuğu, emrihak, irtihal, memat, mevt, vefat: "Çenesinde babamın ölüm günü gördüğüm asabi buruşmalar var." -Y. Z. Ortaç. 2. Ölme biçimi: Yanarak ölümü, feciydi. 3. İdam cezası: Ölüme mahkûm oldu. 4. ünl. Ölmesi istenen canlı için kullanılan bir söz: Zalimlere ölüm! 5. mec. Sona erme, yok olma, ortadan kalkma: Küçük sanayinin ölümü. 6. mec. Çok büyük sıkıntı, üzüntü: "Sürgün benim için ölüm gibi bir şey olmuştu." -R. N. Güntekin.

Ah mine'l-mevt Buluncak fermân-ı hak etti icâbet davete Emrine mutî olan cümle erer izzete Azmedüp bakâ mülküne bir merdi sahî İçilup fâni
Kaynak: Türkali, Balıkesir

kıyamet günü sûr a üflemektir. Azrail 'in görevi ise insanların canını almaktır, bu nedenle ölüm meleği (melekü'l mevt) olarak da anılmıştır.
Kaynak: İslam'da dört büyük melek

Azrail'in görevi ise insanların canını almaktır, bu nedenle ölüm meleği (melekü'l mevt) olarak da anılmıştır. Hristiyanlık'ta Büyük
Kaynak: Büyük melekler

Bütün alemi kuşatan engin ruhun kaynağı olan Tanrı'ya dönüş, büyük diriliştir (ba's-ü Ba'd el-mevt).İhvan üs-Safa çığırına bağlı
Kaynak: İhvan-ı Safa

Âh mine'l mevt Bu merkâda her kim iderse du'â İde mahşerde şefâ'at müctebâ Marmara Voyvodası Hacı Yusuf Ağa Ruhuna Fatiha Sene 1200/(Milâdi
Kaynak: Karaköy, Turgutlu

İslam alimleri İsa 'nın durumunu Arapça 'da bulunan vefat (dünyadan çıkmak), mevt (ölüm), ref' (mahiyeti bilinmeyen bir tür yükseltilme)
Kaynak: Mesih

21/ENBYYA-35: Kullu nefsin zâikatul mevt(mevti), ve neblûkum bis serri vel hayri fitneh(fitneten), ve ileynâ turceûn(turceûne).
Kaynak: İmam Mehdi