yüce
sf. Yüksek, büyük, ulu, ulvi: "Yüce duygular, derin düşünceler ona göre değildir." -S. Taşer.

yüksek
is. 1. Yukarıda, üst tarafta olan yer: "Yüksekten avluya açılmış iki pencereden aydınlık alıyordu." -M. Ş. Esendal. 2. sf. Altı ile üstü arasındaki uzaklık çok olan, alçak karşıtı: "Mekik dokuduğu yüksek bez tezgâhından kalktı." -Ö. Seyfettin. 3. sf. Belirli bir yere göre daha yukarıda bulunan: "İri kanatları ile bir kaşıkçı kuşu çok yükseklerde tur atıyor." -H. Taner. 4. sf. Güçlü, etkili, şiddetli: Yüksek basınç. Yüksek gerilim. 5. sf. Derece veya makamı bakımından üstün: Yüksek kurul. 6. sf. Normal değerlerin üstünde olan, çok: "Türk milletinin karakteri yüksektir." -Atatürk. 7. sf. mec. Erdemli, faziletli: Yüksek duygu. 8. sf. mec. Toplum içinde para, ün vb. bakımından üstünlüğü olan: Yüksek sosyete. 9. zf. Büyük para ile: Yüksek oynamak.

Küçükken mahallemizde ilk bisikleti alan arkadaşım Mualla'ydı.Kaynak: haberturk.com