mukayyet anlamı sf. esk. 1. Bağlı olan, bağlanmış. 2. Bir şart veya kayıtla bağlı olan. 3. Yazılmış, yazılı, kayıtlı.
mukayyet eş anlamlısı
yazılı sf. 1. Yazılmış olan, muharrer, sözlü karşıtı: Yazılı bir kâğıt. 2. Üzerinde yazı bulunan, yazısı olan: Yazılı taş. 3. is. Yazılı sınav. 4. ekon. Geçerli olan, nominal.
"mukayyet" için örnek kullanımlar
İmdi, müşarün-ileyh Mehmed Bey'in (Macahel'e ait ocaklık) Beratında: kendinden sonra oğluna verile, diye (Kanunî fermanında) mukayyet Kaynak:Macahel