edepli sf. 1. Uslu, ince, iyi ahlaklı, terbiyeli, müeddep. 2.
zf. Ahlaka uygun bir biçimde:
"İstanbul'daki patronun edepli bulmadığı yazı buydu." -Ç. Altan.
terbiyeli sf. 1. Topluluk kurallarına uygun olarak davranan, müeddep:
"Gelenleri kapıdan terbiyeli uşaklar karşılarmış." -R. H. Karay. 2. Terbiye işlemi yapılmış (yemek).
uslu sf. 1. Toplumu, çevresini rahatsız etmeyen, edepli, müeddep, yaramaz karşıtı:
"Uslu ve çekingen huyum ne kendimi ne de nafakamı herhangi bir sert hareketle savunmaya asla müsait değildi." -Y. K. Karaosmanoğlu. 2.
zf. Uysal bir biçimde. 3.
esk. Akıllı, zeki:
"Gören bizi sanır deli / Usludan yeğdir delimiz." -Anonim şiir.