müşevre anlamı
< Ar. müşâvere: müşavere; danışma. || mişevre || müşevere || müşevre etmek: görüşmek; tartışmak || müşevreyi gurmak bir işi yapmayı karalaştırmak || aralıh da durdular || müşevreyi gurdular || on beş gişi bir oldi || kenanımi wurdular