müteveccih anlamı sf. esk. 1. Bir yere gitmeye, bir şeyi yapmaya karar veren. 2. Yönelik.
müteveccih eş anlamlısı
yönelik sf. Belli bir yöne çevrilmiş olan, müteveccih: "Biliyorum, zaten sizlere yönelik bir suçlama da yok." -A. Ümit.
"müteveccih" için örnek kullanımlar
Anadolu padişahı Sultan Mehmed kâfirlerle karşı karşıya gelip bizden yana müteveccih oldu, bizden yardım istedi. Ona yardım etmemiz icab Kaynak:Demirhanlar, Göynük
İslamdan Osman Bey'in biraderi Savcı Bey hamiye-i hunriz-i rezmgahda misal-i afıtab-ı mağrib garib olub tac-ı efraz-ı mağfiret ile müteveccih idi. Kaynak:Domaniç Savaşı