otoriteli anlamı sf. Emretme, yaptırma gücüne sahip olan (kimse), otoriter: "Gruba yaklaşan Saniye Hanım otoriteli bir duruşla söze karıştı." -P. Safa.
Uluçam çağdaş otoriteli bir biyografi kitabındaki maddede şunu demektedir İsfendiyaroğullarından Kızıl Ahmedzade Mirza Paşa'nın oğludur. Kaynak:Şemsi Ahmet Paşa
Merkezi otoriteli olmuştur. Celali isyanları nın sonucunda; Anadolu 'da devlet otoritesi sarsılmıştır. Anadolu 'da huzur ve güvenlik Kaynak:Osmanlı İmparatorluğu gerileme dönemi
Fakat Ortodoks Kilisesi tarafından kilise ayinleri ve kilisesde tapınma hakkında resmen yayınlanan "Menaion" adlı kitap, otoriteli Aynaroz Kaynak:İrene (imparatoriçe)