başka sf. 1. Bilinenden ayrı, değişik, farklı, özge:
"Başka bir şeyi daha aklıma iyice sokuyordum." -A. Kutlu. 2. Nitelik yönünden alışılmışın dışında bir üstünlüğü olan:
"Bütün bunlar beni herkesten başka bir insan yapmıyor." -H. E. Adıvar. 3.
e. "Ayrıca, üstelik, bir yana" anlamlarında -dan / -den başka biçiminde kullanılan bir söz:
"Birinden yardım istemekten başka çıkar yol yoktu ve ben yardım isteyeceğime ölmeyi yeğlerdim." -A. Kutlu.