yedek is. 1. Yularından çekilerek götürülen boş binek hayvanı. 2. Hayvanı yedeğe alan ip, yular. 3.
sf. Bir şeyin gereğinde kullanılmak için elde bulundurulan, asıl karşıtı. 4.
sf. Gereğinde kullanılmak için fazladan bulundurulan, ayrılmış olan:
"Demir çekme kapının yedek anahtarını ona armağan edip usulca cebine soktu." -L. Tekin. 5.
ed. Redif.