alan is. 1. Düz, açık ve geniş yer, meydan, saha. 2. Orman içinde düz ve ağaçsız yer, düzlük, kayran. 3. Yüz ölçümü. 4. Eski Roma'da açık hava gösterisi yapılan geniş yer. 5.
mec. Bir çalışma çevresi:
"Sanat kapalı bir alan değildir; sanat eseri herkes için, bütün toplum için yaratılır." -N. Ataç. 6.
fiz. İçinde birtakım kuvvet çizgilerinin yayılmış bulunduğu varsayılan uzay parçası:
Yer çekimi alanı. Mıknatıs alanı. Elektrik alanı. 7.
sin. ve
TV Bir alıcı merceğinin net bir görüntü sağlayabildiği derinlik ve genişliğin bütünü. 8.
sp. Yarışmaların, karşılaşmaların ve oyunların yapıldığı yer, saha.