dayanılmaz sf. 1. Karşı konulamaz veya karşı çıkılamaz (kimse veya şey), tahammülfersa:
"Genç adam, dayanılmaz bir cazibeye tutulmuşçasına hemen hesabını ödedi." -Y. K. Karaosmanoğlu. 2. Tahammül edilemez, katlanılamaz:
"Tek özelliği, yüzünün dayanılmaz çirkinliğiydi." -İ. O. Anar.