çağrışım
is. ruh b. 1. Bir düşünce, görüntü vb.nin bir başkasını hatırlatması: "Doğru düşünmek çağrışımların rastgele gidişine karşı koymaktır." -N. Uygur. 2. Davranışlar, düşünceler ve kavramlar arasında yer ve zaman birliğinin etkisiyle kurulan bağlantılar sonucu, bilinç alanına bunlardan birisi girdiğinde ötekini de bilince çekmesi olayı, tedai: "Gününde dedikleriyle günümüzde olanlar arasında kolaylıkla çağrışımlar, karşılaştırmalar kurabiliriz." -N. Cumalı.