döndürmek
(-i, -e) 1. Dönmesini sağlamak. 2. (-i) Başarısız saymak, geri çevirmek: Sınavda döndürmüşler. 3. Çevirmek: "Oğlu başını arkaya döndürdü." -H. R. Gürpınar. 4. mec. ... bir duruma getirmek: Beni serseme döndürdü. 5. mec. Düzene koymak, yönetmek: Tek başına bütün evi döndürüyor.

yuvarlamak
(-e) 1. Bir şeyi bir yerden kaldırmadan ekseni çevresinde döndürerek yürütmek, tekerlemek: "... balta ve küskü ile onu kaldırır, aşağıya yuvarlarız." -R. H. Karay. 2. (-i) Döndürerek tomar yapmak veya yuvarlak duruma getirmek. 3. (-i, -e) Hızla düşürmek, devirmek: Bir çelmede adamı yere yuvarladı. 4. (nsz) mec. Sözü belirsizce, anlaşılmayacak biçimde söylemek: "Bu meslekte neler gördük biz, diye yuvarlayarak lafı değiştiriyorum." -A. Ümit. 5. (nsz) tkz. İnanılmayacak yalanlar söylemek. 6. (nsz) tkz. İstekle ve çabucak yemek veya içmek: "Birbiri ardınca bilmem kaç şişe bira yuvarlamış." -A. İlhan.