bir
is. 1. Sayıların ilki. 2. Bu sayıyı gösteren 1 ve I rakamlarının adı. 3. sf. Aynı, benzer: Hep biriz, ayrılmayız. 4. sf. Bu sayı kadar olan: Bir kalem. 5. sf. Herhangi bir varlığı belirsiz olarak gösteren (sayı): "Aydınlık bir odada, iki duvarın kesiştiği köşede zayıf, yaşlı bir adam yatıyordu." -A. Kutlu. 6. sf. Tek: "Allah tektir ve birdir, amenna!" -A. Kabaklı. 7. sf. Eş, aynı, bir boyda: Bu kalemlerin ikisi birdir, hangisini isterseniz alınız. 8. sf. Ortaklaşa olan, birleşik, müşterek: Bizim kesemiz birdir. 9. sf. Değer, önem bakımlarından birbirinden farksız, birbirine eşit, birbirine benzer. 10. zf. Bir kez: Bir ona, bir sana, bir de bana baktı. 11. zf. Sadece: Her şey bitti, bir bu kaldı. 12. zf. Ancak, yalnız: Bunu bir sen yapabilirsin.

tek
(I) sf. 1. Eşi olmayan, biricik, yegâne: "Hamit, biliyorsunuz edebiyatımızın tek dâhisidir." -Y. Z. Ortaç. 2. Kadeh içinde belirli ölçüde olan (içki). 3. is. Birbirini tamamlayan veya aynı türden olan nesnelerden her biri: "Garsona umutsuzca bir göz attıktan sonra eldiveninin sol tekini çıkardı." -R. Ilgaz. 4. zf. Önüne getirildiği cümleye istek ve özlem kavramı katar: Tek yesin de ne isterse yesin. Tek çalışsın da isterse arada yaramazlık da etsin. 5. zf. Yalnızca: Bunun için tek bir yol var. 6. mec. Hiç, hiçbir: "Tek kelime konuşmadan bu yokuşu indik." -R. H. Karay. 7. mat. İki ile bölünemeyen (sayı): Üç, beş, yedi ... tek sayılardır.

tek
(II) sf. Sessiz, hareketsiz, uslu.