havai sf. (hava:i:) 1. Hava ile ilgili, havada bulunan. 2.
is. Açık mavi renk. 3. Bu renkte olan:
"Havai gözlük camlarının arkasından insana tatlı tatlı bakan iri kara gözleri vardı." -Y. K. Karaosmanoğlu. 4.
mec. Ciddi olmayan, ciddi işlerle uğraşmayan, ciddi işler yapmayan, dilediği gibi davranan, uçarı, hoppa, yeleme:
"Okula birlikte gidip geldiğimiz çilli, pabuç dilli, havai bir kız vardı." -E. Şafak. 5.
mec. Değersiz, boş:
"Ne yapıp yapmış bu havai konuşmayı bir röportaj şekline sokmak yolunu bulmuştu." -Y. K. Karaosmanoğlu.