zehir is. 1. Organizmaya girdiğinde kimyasal etkisiyle fizyolojik görevleri bozan ve miktarına göre canlıyı öldürebilen madde, ağı, sem:
"Evvela bir yumruk vurdu sersemledim, sonra ağzıma bilmediğim bir zehir tıktı, işte bu zehirle bayıldım." -F. R. Atay. 2.
mec. Büyük üzüntü, acı, keder, sıkıntı:
"Dünya ile küsmüş, içi zehir dolu olarak yaşamıştı bütün gençliğini." -N. Cumalı.