sermaye is. (serma:ye) ekon. 1. Bir ticaret işinin kurulması, yürütülmesi için gereken anapara ve paraya çevrilebilir malların tamamı, anamal, başmal, kapital, meta:
"Komisyoncu demek, metelik sermayesi olmayan tüccar demektir." -A. Gündüz. 2. Varlık, servet. 3.
mec. Konu:
"Bu lakırtı, bir hafta havuzlu kahvenin sermayesi oldu." -R. H. Karay. 4.
mec. Genelev kadını.