biaman anlamı sf. (bi:aman) esk. Hoşgörüsüz, amansız, gaddar, zalim: "Seciyeli bir adamdı, vefakâr kalmıştı, satılanların biaman bir düşmanı idi." -Y. K. Karaosmanoğlu.
biaman eş anlamlısı
hoşgörüsüz sf. Hoşgörüsü olmayan, hoşgörü ile davranmayan, müsamahasız, toleranssız: "Bakın, hikâye zordur, acımasız ve hoşgörüsüzdür. Oturursunuz ve başından kalkamazsınız." -T. Dursun K.