çırılçıplak sf. (çırı'lçıplak) 1. Tamamen çıplak, çırçıplak, anadan doğma, anadan üryan. 2.
mec. Bitki örtüsü bulunmayan:
"Çırılçıplak bir ovanın ortasındayız." -R. N. Güntekin. 3.
zf. mec. Çok açık bir biçimde:
"Hepsinin yüzünde de aynı endişe çırılçıplak görünüyor." -P. Safa.