çatışma anlamı İng. tie tie
Kenetlenme.

çatışma anlamı İng. conflict Osm. tesadüm Fr. conflit
1- Aynı anda ortaya çıkan birbirine karşıt ya da eşit derecede çekici dilek ve isteklerin bireyde yarattığı ruhsal durum. 2- Birbirleriyle uyuşmayan dilek, istek ya da ereklerin yarışmasından ortaya çıkan üzücü ya da kıvanç vermekten uzak bilinç durumu.

çatışma anlamı İng. conflict Alm. Konflikt Fr. conflit
1-Olay dizisinin gelişmesinde basamakları ortaya çıkaran kişiler arasındaki iç ve dış çatışmalar. 2 - Bir oyun kişisinin kendi içindeki bunalımı.

çatışma anlamı
(hiatus) bakınız» ünlü çatışması.

çatışma anlamı Alm. Scharung
(coğrafya)

çatışma anlamı İng. conflict
Uzlaştırılamayan ve birbirine karşıt olan içtepi, istek ve eğilimlerin canlıyı aynı zamanda ve yaklaşık güçte etkilemesi. (Bu durumda canlı karar vermede ve seçme yapmada güçlük çeker.)

çatışma anlamı İng. conflict Alm. Konflikt Fr. conflict
1. Oyun kişileri arasındaki çatışma. 2. İç çatışma: tinsel olan çatışma. Bir kişinin kendi kendiyle olan çatışması. 3. Dış çatışma: hareketlerle ve sözlerle olan çatışma. Karşıt güçlerin ve duyguların çarpışması.

çatışma anlamı İng. merging Alm. Scharung Fr. recordement
İki kıvrımlı dağ dizgesinin birbirleriyle kaynaşması.

çatışma anlamı İng. conflict Osm. zıddiyet
Görüş ve kanıların aykırılığından doğan karşıtlık.

çatışma anlamı
is. 1. Çatışmak işi: "Döndüğü zaman hoş olmayan çatışmalar olabilmesi ihtimali evde felaket bekleyen bir gerginlik yaratmıştı." -H. E. Adıvar. 2. Silahlı büyük kavga, arbede: On beş dakika süren bir çatışma olmuştur. 3. ask. Savaş maksadıyla düşmana karşı ilerleyen bir birliğin karşı tarafın keşif ve güvenlik kollarıyla arasındaki ilk silahlı vuruşma. 4. coğ. Türlü yönlerden uzanan kıvrımlı dağ sıralarının, bir yerde dar bir açı ile birbirine yaklaşıp kaynaşması veya düğümlenmesi.

çatışma anlamı
isim
1) conflict
2) clash
3) skirmish
4) battle
5) collision
6) disagreement
7) coincidence
8) scrimmage
9) brush
10) rencontre
11) run-in