dayanışmacılık, -ğı anlamı is. top. b. Bir topluluğun bütün bireyleri arasında bir dayanışma bulunmasını toplu durumda yaşamanın gereklerinden sayan ve bireycilikle ortaklaşacılık arasında yer alan öğreti, solidarizm.
Toplumsal modeli, Emile Durkheim 'in teorik temellerini kurduğu "dayanışmacılık" temelinde şekillendi. Bireyi temel alan liberalizm ve Kaynak:Ziya Gökalp