bilanço is. (bila'nço, l ince okunur) 1.
ekon. Bir kuruluşun, bir ticarethanenin belirli bir dönem sonundaki veya belirli bir gündeki taşınır ve taşınmaz varlıkları ile bunları sağlamak için kullanılan öz ve yabancı kaynakları dengeli olarak gösteren çizelge, dengelem. 2.
mec. Girişilen herhangi bir işte, belirli bir süre sonunda elde edilen iyi ve kötü sonuçların karşılıklı durumu:
"Hayatımın hesabını, bilançosunu yapıyordum." -Ö. Seyfettin.