anlam
is. dil b. 1. Bir kelimeden, bir sözden, bir davranış veya olgudan anlaşılan şey, bunların hatırlattığı düşünce veya nesne, mana, fehva, valör. 2. man. Bir önermenin, bir tasarının, bir düşüncenin veya eserin anlatmak istediği şey.

deyim
is. Genellikle gerçek anlamından az çok ayrı, ilgi çekici bir anlam taşıyan kalıplaşmış söz öbeği, tabir: "Bu deyim seni korkutmasın. Çünkü fazlasıyla basit bir şeyden bahsediyorum." -İ. O. Anar.

kavram
is. 1. Bir nesnenin veya düşüncenin zihindeki soyut ve genel tasarımı, mefhum, fehva, konsept, nosyon: "Erkeklik, yiğitlik kavramının ters yüz edilmesi irdelenmedi." -A. Ağaoğlu. 2. fel. Nesnelerin veya olayların ortak özelliklerini kapsayan ve bir ortak ad altında toplayan genel tasarım, konsept, mefhum, nosyon. 3. hlk. Karın zarı, periton. 4. hlk. Tutam, avuç dolusu.

terim
is. 1. Bir bilim, sanat, meslek dalıyla veya bir konu ile ilgili özel ve belirli bir kavramı karşılayan kelime, ıstılah: "Bazıları ise terimlerimizi milletlerarası esaslara bağlamak davasındadırlar." -F. R. Atay. 2. man. Geleneksel mantıkta özne veya yüklem. 3. mat. Cebirsel bir anlatımda + veya - işaretleri arasında bulunan parçalardan her biri. 4. mat. Bir denklemde = işaretinin iki yanındaki anlatımlardan her biri. 5. mat. Bir kesrin pay ve paydasından her biri, had.