dost
is. 1. Sevilen, güvenilen, yakın arkadaş, gönüldaş, iyi görüşülen kimse, düşman karşıtı: "Dostlar beni hatırlasın." -Âşık Veysel. 2. Erkek veya kadının evlilik dışı ilişki kurduğu kimse, zamazingo: "Bir dostu vardı, belalı, çapkın bir delikanlı." -H. R. Gürpınar. 3. Sahibine sevgi gösteren hayvan: Köpek insan dostudur. 4. Bir şeye aşırı ilgi duyan, koruyan kimse: Kitap dostu. 5. sf. İyi geçinen, aralarında iyi ilişki bulunan: "Yüzleri tatlı, dilleri tatlı, dost insanlardı bunlar." -T. Buğra.

kadın
is. 1. Erişkin dişi insan, zen erkek veya adam karşıtı: "Yanlarında, kendileriyle ahbaplık edecek dostlar, hizmetlerine koşacak kadınlar veya erkekler görmek isterler." -A. Ş. Hisar. 2. Evlenmiş kız. 3. sf. Analık veya ev yönetimi bakımından gereken erdemleri olan. 4. mec. Hizmetçi bayan. 5. esk. Bayan: "Hintli kadın, toplantıyı renklendirmek için herkesin kendisine bazı şeyler sormasını teklif ediyordu." -B. Felek.

metres
is. Evli bir erkekle nikâhsız yaşayan kadın, kapama, kapatma, zamazingo: "Zeytinyağı tüccarı kekremsi bir minnetle baktı metresine." -E. Şafak.

sevgili
sf. 1. Sevgi ve bağlılık duyulan: "Millet yoludur, hak yoludur tuttuğumuz yol / Ey hak, yaşa; ey sevgili millet, yaşa var ol." -T. Fikret. 2. is. Sevilen ve âşık olunan kimse, yavuklu, dost, yâr, canan: "Onun mezarında hayatının ilk ve son sevgilisinin mezarında ilk ve son defa ağladı." -N. Hikmet.