hilaf ne demek?
- 2 sözlük, 2 sonuç.Güncel Türkçe Sözlük
hilaf anlamı
is. (hila:fı, l ince okunur) 1. Aykırı, karşıt, ters. 2. hlk. Yalan: Hiç hilafım yok.
is. (hila:fı, l ince okunur) 1. Aykırı, karşıt, ters. 2. hlk. Yalan: Hiç hilafım yok.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
hilaf anlamı
< Ar. hilaf: hilaf; yanlış; yalan. || hilaf (+ım) olmasın: yanılmıyorsam
< Ar. hilaf: hilaf; yanlış; yalan. || hilaf (+ım) olmasın: yanılmıyorsam
hilaf eş anlamlısı
aykırı
sf. 1. Alışılmışa, doğru olarak kabul edilmişe uygun olmayan, karşıt, ters, mugayir: "Gene de anlamın ne olduğunu çepeçevre bilmiyoruz dersem gerçeğe aykırı birşey demiş olmam." -N. Uygur. 2. Çapraz, ters. 3. Toplumda görüş ve yaşayış biçimiyle uçlarda bulunan (kimse), marjinal. 4. mec. Gidilen yol üzerinde olmayıp gidiş yönüne ters düşen: "Burası Ankara'ya iki günöte, ana yollardan aykırı küçük bir kasabaydı." -R. H. Karay. 5. mat. Bütün noktaları aynı düzlemde bulunmayan.
sf. 1. Alışılmışa, doğru olarak kabul edilmişe uygun olmayan, karşıt, ters, mugayir: "Gene de anlamın ne olduğunu çepeçevre bilmiyoruz dersem gerçeğe aykırı birşey demiş olmam." -N. Uygur. 2. Çapraz, ters. 3. Toplumda görüş ve yaşayış biçimiyle uçlarda bulunan (kimse), marjinal. 4. mec. Gidilen yol üzerinde olmayıp gidiş yönüne ters düşen: "Burası Ankara'ya iki günöte, ana yollardan aykırı küçük bir kasabaydı." -R. H. Karay. 5. mat. Bütün noktaları aynı düzlemde bulunmayan.
karşıt
sf. Nitelik ve durumları birbirine büsbütün aykırı olan, zıt, kontrast.
sf. Nitelik ve durumları birbirine büsbütün aykırı olan, zıt, kontrast.
ters
(I) sf. 1. Gerekli olan duruma karşıt, zıt. 2. is. Bir şeyin içe gelen yanı, arkası: "Elinin tersiyle küçük bir tokat vurmuştu." -Ç. Altan. 3. is. Kesici bir aletin kesmeyen yanı: "Kollarına bıçağın tersiyle birkaç tane vurmuşlar." -M. Ş. Esendal. 4. mec. Uygun olmayan, elverişsiz, münasebetsiz: "Ters sözlerinle, fazilet iddialarınla beni hırpalama." -H. C. Yalçın. 5. mec. Gönül ve cesaret kırıcı, huysuz, sert: "Ters adamın işi de ters gider." -M. Ş. Esendal. 6. is. mec. Bir şeyin aksi, karşıtı: Anlattığının tersi anlaşılınca utandı.
(I) sf. 1. Gerekli olan duruma karşıt, zıt. 2. is. Bir şeyin içe gelen yanı, arkası: "Elinin tersiyle küçük bir tokat vurmuştu." -Ç. Altan. 3. is. Kesici bir aletin kesmeyen yanı: "Kollarına bıçağın tersiyle birkaç tane vurmuşlar." -M. Ş. Esendal. 4. mec. Uygun olmayan, elverişsiz, münasebetsiz: "Ters sözlerinle, fazilet iddialarınla beni hırpalama." -H. C. Yalçın. 5. mec. Gönül ve cesaret kırıcı, huysuz, sert: "Ters adamın işi de ters gider." -M. Ş. Esendal. 6. is. mec. Bir şeyin aksi, karşıtı: Anlattığının tersi anlaşılınca utandı.
ters
(II) is. Hayvan pisliği.
(II) is. Hayvan pisliği.
yalan
is. 1. Doğru olmayan, gerçeğe uymayan söz, kıtır: "Yalanı en güzel kullanmış olanlar eski Şarklılardır." -A. Haşim. 2. sf. Uydurma.
is. 1. Doğru olmayan, gerçeğe uymayan söz, kıtır: "Yalanı en güzel kullanmış olanlar eski Şarklılardır." -A. Haşim. 2. sf. Uydurma.
"hilaf" için örnek kullanımlar
Başka dilden geçen sözcüklerin yenisiyle değiştirilme dizelgeleri Arapça kökenli alıntı sözler: خلاف hilâf | hilaf | karşıt |
Kaynak: Türkçedeki yabancı kökenli sözcüklerin Türkçe karşılıkları
Kaynak: Türkçedeki yabancı kökenli sözcüklerin Türkçe karşılıkları
Yüzüne gelince canı gözüsün Yüzünden gidince ala tazısın Şeytan gibi hilaf yazar yazısın İki yüzlü cahil bize küfreder. Meykirin çektiği hep
Kaynak: Çobanbeyli, Afşin
Kaynak: Çobanbeyli, Afşin
Yakın Kelimeler
(Tahmin etmek için bir harf girin)
